Schoolreisje

Hallo allemaal!

Het leven hier gaat z'n gangetje. Op school krijg ik de slag te pakken en dat is fijn. Het invlechten op de manier zoals ze het hier doen gaat steeds beter. Ik heb ook mijn eerste klant gehad voor een weave en daar was ik best trots op. Weaving is een methode waarbij je al het haar invlecht, dit kan in een cirkelvormige vlecht of gewoon de rechte vlechten. Daarna naai je stroken nephaar aan het ingevlochten haar. Uiteindelijk lijkt het alsof de klant heel mooi lang golvend haar heeft met een pony maar dit is dus eigenlijk een aangenaaide pruik. Dit is heel populair hier, maar nog meer in Nederland. Want hier zie je naast weave ook veel vlechten en twists (ipv 3 plukken haar gebruik je 2) maar in het Westen is weave en relaxen het meest populair voor afro carribisch haar. Relaxen is een proces waarbij je chemicalen over het haar uitsmeert. Dit maakt het kroeshaar stijl maar als je het te lang laat zitten brand het in de hoofdhuid. Ik heb het nog niet op een klant getest maar wil het wel gaan doen. Deze week weer theorie en praktijk toets. Voor de praktijk toets moet ik iemand creatief invlechten, dus zigzag of iets dergelijks. Het is alleen moeilijk om een vrijwilliger hiervoor te vinden want alleen ingevlochten haar zonder iets toe te voegen is niet populair en komt meestal alleen voor bij schoolkinderen. Ik heb mijn kamergenootje heel lief aangekeken en gevraagd dus ik hoop dat ze wil.

Afgelopen zaterdag gingen we met onze school op schoolreisje. We gingen naar Naivasha en het doel van het schoolreisje was om elkaar beter te leren kennen. Niet alleen de kappersstudenten maar ook de fashion en beautystudenten. De reis viel alleen wat tegen helaas. We moesten om 6:30 verzamelen maar het zou Kenia niet zijn als we pas een uur/1,5 uur later vertrokken. Onderweg mochten we wel even genieten van een mooi uitzicht over Rift Valley. De grootste vallei in Kenia. Naivasha is ongeveer 2 uur van Nairobi maar eenmaal aangekomen in Naivasha, wisten de buschauffeur en de leraressen geeneens precies waar de plek was. Dus uiteindelijk waren we 5 uur onderweg en hebben we heel veel rondjes gereden. Uiteindelijk kwamen we uit bij Crater leek en hier gingen we op een soort safari. Ondertussen had iedereen heel erg honger en waren we de bus ook zat. Ikzelf vond de safari wel leuk want we zagen giraffen, zebra's, buffalo;s en impala's. Iets wat je niet elke dag in het wild ziet in NL. Maar dit is dus wel iets wat Kenianen elke dag in het wild zien dus zij vonden het saai. We kwamen aan bij de rand van Lake Naivasha en hier stond een buffet klaar. Wij super blij en we hoopten dat dit een verassing voor ons was. Niet dus, even later kwamen er twee jeeps aan met blanken die lekker voor onze neus gingen eten.Toen besefte ik me hoe het moest voelen als hongerige Afrikaan. We reden weer verder en kwamen aan bij Crater Lake. Hier hadden we een mooi uitzicht vanaf een heuveltop over het meer. Daarna liepen we naar beneden en ook hier zaten toeristen op een soort restaurantflonder heerlijke gerechten te veroberen. De leraressen hadden ons een boottrip belooft maar het leek er niet naar dat we hier een boottrip gingen krijgen. We liepen de heuvel weer op terug naar de bus en toen eindelijk kregen wij ook eten!! Daarna moesten we spelletjes spelen, haast niemand had daar zin in. En toen was de dag alweer voorbij en moesten we weer terug naar Nairobi. Toen we eindelijk in Nairobi waren aangekomen was het al 9 uur en dus donker (=gevaarlijk). Gelukkig is iedereen voor zover ik weet veilig thuis gekomen. Al met al was het wel heel gezellig met klasgenoten en ik heb ervan genoten om even uit Nairobi te zijn geweest. Maar het was jammer dat we zo lang in de bus zaten en dat het niet goed was georganiseerd. Mijn klasgenoten waren meer teleurgesteld in het schoolreisje dan ik en dit hebben ze maandag ook laten weten in de klas. Wie weet komt er nog een herkansing maar dan wil er waarschijnlijk niemand mee.

Het weekend daarvoor was ik ook een dagje uit Nairobi geweest. Kenia is echt zoveel mooier buiten Nairobi. Ik ging op bezoek bij Florence, zij is de oprichtster van de organisatie Woman of Worth waar ik vorig jaar een onderzoek heb gedaan. Ze is alleen op dit moment niet meer werkzaam binnen de slum Kibagare maar ze heeft onlangs een kindertehuis opgericht buiten Nairobi en daar ging ik dus heen. Hier wonen een aantal kinderen uit Kibagare en ook Michelle, een heel schattig meisje dat ik sponsor. Ik had haar in januari al opgezocht toen ze nog in Kibagare woonde maar we waren beiden blij om elkaar weer te zien. Op dit moment zijn er 14 kinderen in het huis maar ze willen er uiteindelijk 20 hebben. Ze zijn alleen nog bezig om sponsoren te zoeken voor elk kind. Om bij het kindertehuis te komen namen Florence en ik een bodaboda (=motorcycle). Terwijl ik achterop zat genoot ik echt van de rit. Het was heuvelig en groen en mensen waren aan het werk op de velden. Het leven deed veel relaxter aan dan het altijd drukke Nairobi en de lucht was schoon. Na een mooie dag in de buitenlucht ging ik terug naar Nairobi, Umoja. Hier ging ik spaghetti bolognese koken voor Castro op zo'n campings gaspit in een huis vol kakkerlakken. In plaats van gas om te koken gebruiken ze parafine en dat brand in je ogen! Vooral als het is gemixt met water want dan begint het te roken. Ondanks dat alles was ik zo blij met heerlijke spaghetti bolognese! Pannekoeken bakken staat ook nog op de planning.

Verder heb ik nog wat gevechten op straat meegemaakt, was er een matatustaking in heel Nairobi waardoor mensen niet naar het werk konden. Kreeg ik ruzie met een matatuconducteur om 10 cent, en ik heb gewonnen hehe. Ben ik nu een pro in het wassen van kleren met de hand. Zijn de kernwoorden in een keniaanse kerkdienst: " breakthrough" , " year of jubilee", "God is good all the time" "Tell your neighbour ...."
Is chocola hier tot mijn teleurstelling heel duur en mis ik jullie!
Maar gelukkig geen last van heimwee, want waarom zou ik heimwee hebben als ik al thuis ben ;)

Liefs,
Nikkie