Chinees Nieuwjaar en weekendjes weg

Liebe leute,

Allereerst goed nieuws, ik heb een eigen woning! Het was eigenlijk de bedoeling dat ik een weekje in het hostel zou verblijven maar omdat kamers zoeken iets langer duurde heb ik er bijna twee weken geslapen. Op een facebook pagina werden verschillende kamers in Phnom Penh aangeboden en ik heb dan ook bij een aantal gehospiteerd maar omdat ik eind mei alweer terug ga, hadden mensen liever iemand die langer bleef. Uiteindelijk had ik vorige week dinsdag geluk en kreeg ik mijn eigen appartement. Dinsdagnacht sliep ik nog in het hostel en toen waren Jennifer (studiegenootje) en ik erachter gekomen dat er allemaal bedbugs in de bedden van het hostel zaten. Mijn arm zat helemaal onder de bulten, ik dacht eerst dat dit muggenbulten waren maar het waren er zoveel dat het waarschijnlijker is dat het bedbugs beten waren. Gelukkig woensdag ochtend snel gevlucht naar mijn nieuwe woning en Jennifer verhuisde ook mee omdat ze natuurlijk niet bij de bedbugs wilde achterblijven.

Vanaf woensdag werd ook het Chinees Nieuwjaar gevierd. Dit duurde drie dagen en we mochten dit woensdag middag mee vieren bij een Cambodjaanse familie. De man, Serey, van deze familie werkt aan de Royal University of Phnom Penh en helpt Jennifer met haar onderzoek. Soms helpt hij ons een beetje te veel als hij weer met allemaal dingen aankomt die we toch echt moeten meenemen in ons onderzoek, heel lief bedoelt hoor. Op weg naar zijn huis zagen we op straat allemaal gebraden varkens en kippen die verkocht werden. ’s Ochtends in het hostel stond er ook al een tafel voor een tempeltje van boeddha helemaal vol met allemaal eten. Een heel varken en een aantal kippen lagen op deze tafel. De avond ervoor hadden we de kip nog levend in een doos gezien en dachten we al wat doet zo’n kip in een doos in ons hostel, afijn het was ons nu duidelijk. Serey’s familie vertelde ons later dat dit een Chinese traditie was om eerst eten te offeren aan overleden voorouders voordat ze er zelf van gingen eten. Ook verbranden ze (nep) geld en neppe iphones, sieraden etc. voor hun voorouders. Daarna gingen we op een mat op de grond zitten in kleermakerszit en begonnen we met eten. Er was echt heel veel eten. Ik heb onder andere een varkensmaag gegeten en er was een heel bijzonder Chinees drankje dat Birds Nest heet. We snapten niet echt wat dit inhield maar de familie zei dat dit was gemaakt van een vogelnest en dat het heel gezond is. Later gegoogeld en ik kwam er achter dat dit drankje bestaat uit zwaluwen speeksel ieieieie. Gelukkig is het super gezond aldus Serey’s familie. De dagen erna werd er ook nog Chinees Nieuwjaar gevierd maar daar heb ik niet zo veel van meegekregen. Ik ben nu bezig met interviews opzetten en contacten leggen met mensen die professionals zijn op het gebied van migratie. Ik hoop deze week te beginnen met het interviewen van deze professoren. Daarnaast moet ik bevriend raken met migranten die werken in de touristen sector zodat ik ze kan interviewen en het leukst zou zijn als ik met ze mee kan naar hun dorp om te zien hoe ze daar leven en hoe dit verschilt van hun leven in Phnom Penh. Dat geforceerd vriendschap sluiten lukt nog niet echt, ik merk ook dat er een taalbarrière is en dat de meesten maar het hoognodige Engels spreken.

De laatste twee weekenden heb ik leuke uitstapjes gemaakt. Zo ging ik op zaterdag 21/2 met Jennifer, Sam (een andere studiegenoot) en een huisgenootje van Sam met scooters op een eiland buiten Phnom Penh rond scheuren. Was echt heel leuk! En ook mooie natuur gezien. Maar afgelopen weekend was tot nu toe het hoogtepunt. Zaterdag ochtend vertrokken Jennifer en ik met een bus naar Kampot, dit is een stadje ten zuiden van Phnom Penh en niet te ver van de kust. Het verkeer is hier letterlijk dood eng want we kwamen langs een dodelijk ongeval waarbij we twee lichamen langs de kant van de weg zagen. Dat was wel even schrikken. Gelukkig kwamen wij wel veilig aan. We verbleven een nacht in Naga house, dit is een guesthouse met verschillende hutten op palen waar we in sliepen, echt heel cool! En het was gelegen aan de Mekong rivier. Die avond gingen we met een boottocht mee om zonsondergang te zien. Het was heel interessant want er waren allemaal Cambodjanen en die maken echt alleen maar selfies van zichzelf. Helemaal niet van de boot of het water. Waarom ga je dan mee op een boot denk ik dan, maar goed. Ik vond de zonsondergang in ieder geval heel mooi, ik hoop dat dit een mooi achtergrond effect gaf op de selfie foto’s. De zon zakte achter bergen in de verte en de volgende dag ging ons avontuur verder op deze bergen!

De volgende dag huurden we scooters en reden naar Bokor National Park. Hier gingen we met een slingerweg steeds verder de berg op, het werd steeds frisser. Vroeger hadden Franse kolonisten op de bergtop een vakantieplek gebouwd om verkoeling te zoeken. Halverwege de berg zagen we in de verte al de zee liggen maar hoe hoger we kwamen hoe mooier het uitzicht. We kwamen ook langs een boeddha beeld, deze was overigens niet door de Franse kolonisten gebouwd. Toen we boven waren gingen we eerst naar een waterval maar omdat het nu geen regenseizoen is, stroomt er niet heel veel water. Gelukkig was er net genoeg waterval om onder te staan voor de foto. Wow ik word echt al Cambodjaans qua foto’s maken ;)
Overal zaten trouwens Cambodjanen te picknicken en wanneer Cambodjanen picknicken is dat niet zoals in NL met gesmeerde boterhammetjes. Nee, een hele ijskist komt mee met rijst, krab, groenten en nog veel meer eten. We reden verder en ineens zagen we een huge resort. Dit is een nieuw casino op de berg en er worden nog veel meer hotels gebouwd op de bergtop. We kwamen bij een oud katholiek kerkje iets verderop dat wel door de Fransen was gebouwd en toen zag ik de meest random gebeurtenis ever: Naast het kerkje was een heuvel en in de verte zag ik al mensen in witte kleding zingen op die heuvel. Ik dacht eerst oh vast Cambodjaanse priester ofzo. Maar dat kan helemaal niet want in Cambodja zijn maar heel weinig christenen. Toen ik dichterbij kwam klonk de liedjes die ze zongen wel heel erg Afrikaans, ook het ritme. En ja hoor, het was gewoon Afrikaanse kerkdienst op een berg in Cambodja!!! Hahaha!! Ik denk dat het Nigerianen waren want er schijnen hier in Cambodja wel Nigerianen te zijn. Meestal staan ze slecht bekend, berovingen enzo dus misschien dat ze hier waren gekomen om zingend om vergeving te vragen. Het was in ieder geval echt geweldig om te zien.
Daarna reden we verder om weer iets heel aparts mee te maken. We kwamen aan bij de oude vakantie huizen van de Fransen. Dit zijn hele vieze oude muffe ruines en in deze ruïnes zaten weer allemaal Cambodjanen te eten met hun vrieskisten! Toen we binnen kwamen lopen waren ze helemaal in shock om ons te zien en ineens stond ik midden in een groep etende Cambodjanen en was daar een boeddhistische monnik in een oranje gewaad met een microfoon! Waarom een monnik op die plaats, en waarom had hij een microfoon?? We zullen het nooit weten.. Maar hij was in ieder geval heel blij om ons te zien en we werden uitgenodigd om mee te eten maar dit hebben we vriendelijk bedankt. Volgens mij is het onbeleefd om een uitnodiging af te slaan maar we voelden ons echt ongemakkelijk en het was nou niet echt de fijnste plek om te gaan eten. Na deze twee gebeurtenissen gingen we nog naar een tempeltje en hadden we een prachtig uitzicht. Daarna moesten we weer terug naar beneden omdat we aan het eind van de middag weer terug zouden gaan met een busje naar Phnom Penh. Zo gezegd zo gedaan. Dit keer zaten we in een kleiner busje en de rit was echt nog veel enger omdat de chauffeur continu aan het inhalen was terwijl daar helemaal geen ruimte voor was. Thuis aangekomen was ik heel moe van alle indrukken en viel ik vredig in slaap.

Zie mijn facebook pagina voor foto's.

Tot zover het nieuws uit Cambodja.

Liefs,
Nikkie