Onderzoek gestart
Blijf op de hoogte en volg Nikkie
08 Februari 2013 | Kenia, Nairobi
Hi allemaal,
allereerst bedankt voor alle leuke reacties!
Hier weer een update over het leven hier in Kenia.
Vorige week woensdag is Judith hier gekomen en gelijk die donderdag ochtend zijn we naar onze onderzoekslocatie gegaan. Dit is de slum Kibagare waar de organisatie Woman of Worth werkt. We werden verwelkomt door Florence, het hoofd van deze organisatie. Die dag hebben we voornamelijk gepraat over het werk van WOW en ons onderzoek uitgelegd. Ik was al eerder bij deze organisatie geweest en kende Florence al. Maar ze bevinden zich nu op een andere locatie. We spraken af om elkaar maandag weer te zien en dan zouden we een planning gaan maken voor ons onderzoek. Helaas kregen we te horen van onze docent dat ons onderzoeksopzet onvoldoende was. Dit moest eerst voldoende zijn voordat we het onderzoek echt mochten beginnen. Dat weekend hebben we dus vooral gewerkt aan het verbeteren van de vraagstelling van ons onderzoek. Onze vraag die we willen beantwoorden met ons onderzoek luidt nu: Op welke manier geeft Woman of Worth vorm aan women empowerment? Gelukkig kregen we dinsdag bericht dat de verbeteringen nu voldoende waren. Gisteravond hebben we de verbeterde onderzoeksopzet definitief ingeleverd en nu maar hopen op een goed cijfer.
Naast constant bezig te zijn met ons onderzoek zijn Judith en ik ook weleens toe aan ontspanning. Voor ons appartement bevindt zich een strook gras dat er op een zonnige dag erg aanlokkelijk bij lag. Wij blanken willen nou eenmaal graag een bruin tintje, maar om nu daar als enige blanken te gaan liggen zonnebaden? We trokken onze stoute teenslippers aan en met onze tijdschriftjes in de hand spreidden we onze Afrikaanse kleden die Gavin ons had meegegeven en legden we onze witte lichamen in de warme Afrikaanse zon. Natuurlijk riep dit de nodige belangstelling van omstanders op. De meeste voorbijgangers keken ons verbaasd aan, maar ja van blanken kan je alles verwachten. Totdat er een dronken man wel erg veel belangstelling in ons had. Gelukkig waren onze redders nabij, de tuinman en de bewaker liepen meteen naar hem toe om hem weg te jagen.
Op een andere dag, toen we weer buiten zaten, verveelde ik me een beetje en stond op om langs de winkeltjes te gaan lopen die naast ons appartement zijn. Meestal koop ik in een van die winkeltjes beltegoed en daar werkt een heel aardig meisje. Ik zag haar voor haar winkel op een stoel zitten en ze was bezig met haar vlechtjes uit te halen. Ze was blij me te zien en ik vroeg haar of ik kon helpen. Ze heet Elizabeth en ze was verbaasd toen ze hoorde dat ik Shiko heette. Dit is een Keniaanse naam die Florence aan mij heeft gegeven, en ik zeg meestal tegen mensen dat ik zo heet om vervolgens te vertellen dat mijn moeder Kikuyu is ( een van de 42 stammen die Kenia rijk is). Later kwam ook Judith helpen met het haar van Elizabeth. Toen wij er stonden kwamen er veel voorbijgangers langs, omdat er verderop een campagne werd gehouden van een minister in de race voor de verkiezingen. De voorbijgangers keken nieuwschierig naar wat wij aan het doen waren. Om drie uur moest ik helaas naar huis want een naaister was gekomen om voor ons Afrikaanse jurken aan te meten. Ze stoffen meegenomen waar we uit konden kiezen en tijdschriften waar we een model jurk uit konden kiezen. Ik koos twee jurken en als het goed is, is een van die jurken aankomende week al klaar. Toen de naaister weer weg was, werd het steeds drukker buiten. Inmiddels was Malik ook gekomen en we gingen met z’n drieeen buiten zitten, kijken naar de mensen. Op een gegeven moment werd er geld uit gedeeld. Lees: omkoping!! Hiervoor waren natuurlijk alle mensen gekomen. Mensen duwden en trekten om bij het geld te komen, er vormde zich zelfs een enorme rij. Ik wilde eigenlijk ook in de rij gaan staan, gewoon om te kijken hoe mensen zouden reageren als zelfs een mzungu op het geld afkwam van een politicus. Na een tijdje verdween de mensenmassa de straat over, de bosjes in, het geld achterna. De verkiezingen zijn hot issue in Kenia. Er is niks anders te zien op tv, overal campagnes, en overal worden mensen omgekocht, voornamelijk in slums.
Vandaag in Kibagare werd er ook campagne gevoerd. De campagnevoerders stonden op een auto en de muziek van een vriend van ons werd gedraaid! Na de toespraak kwam een van de campagneleiders naar ons toe om met ons kennis te maken. Een jongen die met een van de auto’s meereed, maakte stiekem foto’s van Judith en mij. Ik hoop maar niet dat die op een poster van die partij verschijnen met daarbij dat wij ze steunen.
Afgelopen woensdag zijn we ’s ochtends met een aantal vrouwen uit Kibagare en twee bodyguards, twee jongens uit Kibagare die meestal met ons meelopen, naar Kangemi markt gegaan. Dit is een enorme markt waar ze groenten, fruit, rijst enz. verkopen. Toen we weer in Kibagare waren, gingen we samen koken om dit vervolgens te eten. We deden dit om zo kennis te maken met de vrouwen en ons zelf te introduceren en uit te leggen over ons onderzoek. Ik vond het erg leuk om te doen en ik heb ook het idee dat we de vrouwen nu beter kennen. Ik ben soms alleen wel bang dat de vrouwen alleen maar eten en geld van ons willen.
We raken steeds bekender in Kibagare en het is leuk om mensen te herkennen. Behalve de dronkaard van Kibagare. Ik vind hem echt eng want hij komt altijd achter ons aan. Hij heet Nyanya (tomaat) en iedereen kent hem. Hij valt iedereen lastig maar het zijn meer praatjes die hij heeft dan dat hij ook daadwerkelijk iets doet. De laatste keer dat we er kwamen, kwam hij met een kwast achter ons aan en wilde hij ons gezicht verven haha! Gelukkig hebben toen onze bodyguards hem weggejaagd, maar zij zijn er niet als we ’s ochtends alleen naar Woman of Worth lopen. Er is aan de hoofdweg van Kibagare ook een zandverschuiving geweest wat een ravijn heeft veroorzaakt. Levensgevaarlijk voor kinderen. Op een ochtend stond hij daar in de buurt en ik zag hem al van verre, ik wilde langs hem heen sneaken maar ineens draaide hij zich naar ons om en begon tegen ons te praten. Ik schrok zo erg en viel bijna in het ravijn. Volgens mij gilde ik ook want omstanders moesten lachen. Uiteindelijk wilde hij ons alleen begroeten maar dat weet je niet van te voren. Dronkenschap is een groot probleem in Kenia. Je kunt in de slums een hele sterke drank kopen, genaamd chang’aa voor maar 50ksh (50eurocent) en daarna ben je ladderzat. Dit is natuurlijk illegaal maar als politieagenten naar een chang’aa brouwerij gaan, knijpen ze een oogje dicht waarneer ze met het ander oog 200ksh zien verschijnen. Vaak maken politieagenten zelfs deel uit van illegale praktijken. Ja, Kenia is een mooi land met mooie mensen maar er is nog veel te verbeteren. Wie weet wat we met ons onderzoek kunnen betekenen.
Groetjes uit Nairobi,
xxx Nikkie
allereerst bedankt voor alle leuke reacties!
Hier weer een update over het leven hier in Kenia.
Vorige week woensdag is Judith hier gekomen en gelijk die donderdag ochtend zijn we naar onze onderzoekslocatie gegaan. Dit is de slum Kibagare waar de organisatie Woman of Worth werkt. We werden verwelkomt door Florence, het hoofd van deze organisatie. Die dag hebben we voornamelijk gepraat over het werk van WOW en ons onderzoek uitgelegd. Ik was al eerder bij deze organisatie geweest en kende Florence al. Maar ze bevinden zich nu op een andere locatie. We spraken af om elkaar maandag weer te zien en dan zouden we een planning gaan maken voor ons onderzoek. Helaas kregen we te horen van onze docent dat ons onderzoeksopzet onvoldoende was. Dit moest eerst voldoende zijn voordat we het onderzoek echt mochten beginnen. Dat weekend hebben we dus vooral gewerkt aan het verbeteren van de vraagstelling van ons onderzoek. Onze vraag die we willen beantwoorden met ons onderzoek luidt nu: Op welke manier geeft Woman of Worth vorm aan women empowerment? Gelukkig kregen we dinsdag bericht dat de verbeteringen nu voldoende waren. Gisteravond hebben we de verbeterde onderzoeksopzet definitief ingeleverd en nu maar hopen op een goed cijfer.
Naast constant bezig te zijn met ons onderzoek zijn Judith en ik ook weleens toe aan ontspanning. Voor ons appartement bevindt zich een strook gras dat er op een zonnige dag erg aanlokkelijk bij lag. Wij blanken willen nou eenmaal graag een bruin tintje, maar om nu daar als enige blanken te gaan liggen zonnebaden? We trokken onze stoute teenslippers aan en met onze tijdschriftjes in de hand spreidden we onze Afrikaanse kleden die Gavin ons had meegegeven en legden we onze witte lichamen in de warme Afrikaanse zon. Natuurlijk riep dit de nodige belangstelling van omstanders op. De meeste voorbijgangers keken ons verbaasd aan, maar ja van blanken kan je alles verwachten. Totdat er een dronken man wel erg veel belangstelling in ons had. Gelukkig waren onze redders nabij, de tuinman en de bewaker liepen meteen naar hem toe om hem weg te jagen.
Op een andere dag, toen we weer buiten zaten, verveelde ik me een beetje en stond op om langs de winkeltjes te gaan lopen die naast ons appartement zijn. Meestal koop ik in een van die winkeltjes beltegoed en daar werkt een heel aardig meisje. Ik zag haar voor haar winkel op een stoel zitten en ze was bezig met haar vlechtjes uit te halen. Ze was blij me te zien en ik vroeg haar of ik kon helpen. Ze heet Elizabeth en ze was verbaasd toen ze hoorde dat ik Shiko heette. Dit is een Keniaanse naam die Florence aan mij heeft gegeven, en ik zeg meestal tegen mensen dat ik zo heet om vervolgens te vertellen dat mijn moeder Kikuyu is ( een van de 42 stammen die Kenia rijk is). Later kwam ook Judith helpen met het haar van Elizabeth. Toen wij er stonden kwamen er veel voorbijgangers langs, omdat er verderop een campagne werd gehouden van een minister in de race voor de verkiezingen. De voorbijgangers keken nieuwschierig naar wat wij aan het doen waren. Om drie uur moest ik helaas naar huis want een naaister was gekomen om voor ons Afrikaanse jurken aan te meten. Ze stoffen meegenomen waar we uit konden kiezen en tijdschriften waar we een model jurk uit konden kiezen. Ik koos twee jurken en als het goed is, is een van die jurken aankomende week al klaar. Toen de naaister weer weg was, werd het steeds drukker buiten. Inmiddels was Malik ook gekomen en we gingen met z’n drieeen buiten zitten, kijken naar de mensen. Op een gegeven moment werd er geld uit gedeeld. Lees: omkoping!! Hiervoor waren natuurlijk alle mensen gekomen. Mensen duwden en trekten om bij het geld te komen, er vormde zich zelfs een enorme rij. Ik wilde eigenlijk ook in de rij gaan staan, gewoon om te kijken hoe mensen zouden reageren als zelfs een mzungu op het geld afkwam van een politicus. Na een tijdje verdween de mensenmassa de straat over, de bosjes in, het geld achterna. De verkiezingen zijn hot issue in Kenia. Er is niks anders te zien op tv, overal campagnes, en overal worden mensen omgekocht, voornamelijk in slums.
Vandaag in Kibagare werd er ook campagne gevoerd. De campagnevoerders stonden op een auto en de muziek van een vriend van ons werd gedraaid! Na de toespraak kwam een van de campagneleiders naar ons toe om met ons kennis te maken. Een jongen die met een van de auto’s meereed, maakte stiekem foto’s van Judith en mij. Ik hoop maar niet dat die op een poster van die partij verschijnen met daarbij dat wij ze steunen.
Afgelopen woensdag zijn we ’s ochtends met een aantal vrouwen uit Kibagare en twee bodyguards, twee jongens uit Kibagare die meestal met ons meelopen, naar Kangemi markt gegaan. Dit is een enorme markt waar ze groenten, fruit, rijst enz. verkopen. Toen we weer in Kibagare waren, gingen we samen koken om dit vervolgens te eten. We deden dit om zo kennis te maken met de vrouwen en ons zelf te introduceren en uit te leggen over ons onderzoek. Ik vond het erg leuk om te doen en ik heb ook het idee dat we de vrouwen nu beter kennen. Ik ben soms alleen wel bang dat de vrouwen alleen maar eten en geld van ons willen.
We raken steeds bekender in Kibagare en het is leuk om mensen te herkennen. Behalve de dronkaard van Kibagare. Ik vind hem echt eng want hij komt altijd achter ons aan. Hij heet Nyanya (tomaat) en iedereen kent hem. Hij valt iedereen lastig maar het zijn meer praatjes die hij heeft dan dat hij ook daadwerkelijk iets doet. De laatste keer dat we er kwamen, kwam hij met een kwast achter ons aan en wilde hij ons gezicht verven haha! Gelukkig hebben toen onze bodyguards hem weggejaagd, maar zij zijn er niet als we ’s ochtends alleen naar Woman of Worth lopen. Er is aan de hoofdweg van Kibagare ook een zandverschuiving geweest wat een ravijn heeft veroorzaakt. Levensgevaarlijk voor kinderen. Op een ochtend stond hij daar in de buurt en ik zag hem al van verre, ik wilde langs hem heen sneaken maar ineens draaide hij zich naar ons om en begon tegen ons te praten. Ik schrok zo erg en viel bijna in het ravijn. Volgens mij gilde ik ook want omstanders moesten lachen. Uiteindelijk wilde hij ons alleen begroeten maar dat weet je niet van te voren. Dronkenschap is een groot probleem in Kenia. Je kunt in de slums een hele sterke drank kopen, genaamd chang’aa voor maar 50ksh (50eurocent) en daarna ben je ladderzat. Dit is natuurlijk illegaal maar als politieagenten naar een chang’aa brouwerij gaan, knijpen ze een oogje dicht waarneer ze met het ander oog 200ksh zien verschijnen. Vaak maken politieagenten zelfs deel uit van illegale praktijken. Ja, Kenia is een mooi land met mooie mensen maar er is nog veel te verbeteren. Wie weet wat we met ons onderzoek kunnen betekenen.
Groetjes uit Nairobi,
xxx Nikkie
-
08 Februari 2013 - 20:15
Eline E:
Lieve Nik,
Je verhalen klinken weer zeer avontuurlijk. Af en toe krijg ik flashbacks van de 'stukjes' die we als kleine meisjes speelden, maar die voor jou nu werkelijkheid zijn. Pas je goed op met die dronkaard? En blijf genieten, maar dat zit zeker wel goed!
Dikke kus! -
08 Februari 2013 - 20:23
Mama:
Lieve Nikkie, oh nee Shiko!
Ik wist niet dat ik een Kikuyu ben!! Grapjas! Weer een mooi reisverslag hoor!
Ik denk (weet bijna zeker!) dat je echt gegild hebt! Dat kan niet anders, met jou!!!
Maar kijk alsjeblieft uit met die Nyanya. Kan je niet aan een busje pepperspray komen of zo?
Ik ben heel benieuwd naar je Afrikaanse jurken, dan moet je ook echt even een foto plaatsen hoor!
Love you! xxxMams -
08 Februari 2013 - 20:38
Hanna:
Oef ik heb volgens mij tijdens het hele verhaal niet geademd, wat een belevenissen!
Wat fijn dat het voorstel nu voldoende is! Dus nu zijn jullie echt begonnen? Heb je al veel vrouwen gesproken? Lukt het swahili een beetje?
We missen je wel hoor, in ons mooie stadsie. Doe voorzichtig met dronken mannen en geniet van al je avonturen! X Hanna -
08 Februari 2013 - 21:43
Oma Stieneke:
Oei oei Nikkie, wat een spannende verhalen.....!!
Maar zo te horen (lezen) heb je het wel goed naar je zin daar!
En gelukkig dat jullie je nu echt nuttig kunnen maken.
En tegelijk genieten van het mooie weer en de mooie mensen (behalve die "tomaat" dan)
Heb je geen waterpistooltje of zo om hem (en anderen) op een afstand te houden en af te koelen?
En wanneer zien we een foto van jullie in die mooie Afrikaanse jurken?
En natuurlijk ook als je op een verkiezingsposter bent komen te staan......!!
Nou, wen wensen je nog een hele goede tijd daar, en doe geen domme dingen!!!
Veel liefs, oma -
09 Februari 2013 - 13:08
Aileen:
Chick! Wat leuk om te lezen. Fijn ook dat jullie onderzoeksopzet nu wel goed gekeurd is. Jullie kunnen dus lekker aan de slag met het veldwerk. Succes en veel plezier.
Mooi ook om te horen dat jullie zo lekker aan het integreren zijn. Ik zie het al helemaal voor me hahaha. Zonnen in Afrika tussen de studie door is net iets anders dan het Boomstraat balkonnetje en dat was al een avontuur ;) Hihi.
Veel geluk, liefs -
09 Februari 2013 - 17:06
Maarten:
Nice verhaal. dat zonnen kun je misschien maar beter niet doen... hoe graag je dat nou maar wilt! het lijkt me idd wel handig om zelfverdegings wapens te kopen tegen gevaarlijke mensen zoals Nyancat gast -
10 Februari 2013 - 12:59
Harriette:
Hé lieve Nikkie!
Wat een mooie en spannende verhalen zeg! Je maakt weer wat mee!
Heel veel succes en geniet van alle mooie dingen!
Liefs, Harriette -
10 Februari 2013 - 15:27
Agnes:
Hey lieve Nikkie!!
Haha, wat maak je weer veel grappige, spannende, leuke (en Nikkie-achtige) dingen mee!
(Gillen bij enge mannen, jurken passen, zonnen; straks kom je terug als een Afrikaanse diva...)
Begin spijt te krijgen dat ik niet gewoon mee ben gegaan ;p
Naar dat jullie onderzoeksopzet eerst onvoldoende was, maar gelukkig kunnen jullie nu aan de slag; succes, pas op jezelf en geniet!
Gragnes
-
11 Februari 2013 - 07:59
Martine:
Haha, zó Nikkie dit ;-) Mooi verhaal, leuk om te lezen!
Hopelijk lukt het een beetje met jullie onderzoek en willen de vrouwen ook meewerken zonder er al te veel voor terug te willen... Geniet van de zon en de mensen daar & succes natuurlijk!
-
22 Februari 2013 - 19:13
Marloes Griffioen:
Heey Nik,
geweldig leuk weer om te lezen. Wie betaalt die bodyguards trouwens en wie heeft dat verzonnen? Wel een heel goed idee! Bevalt t wonen bij Gavin? Op die foto's doet t me wel denken aan de appartments van waar Michelle woonde! Doe Gavin de groeten please!
En kwam er echt muziek van Mr Mayor uit de auto op straat???? aah zoo cool. Doe hem please ook de groetjes!!
liefs,
Marloes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
